Joj naporna su ova putovanja majke mi.
Morate dolaziti na aerodrome u sitne sate, 2-3 sata prije leta i onda ubijati vrijeme i dosadu čitajući marketinške krilatice koje promovišu na stotine bizarnih načina da vam se uzmu pare, poput: “ukrcajte se prvi u avion”, “viršle za samo 6,99”, “kupite VIP karticu kojom ostvarujete popust od 5% u svim lounge barovima svih aerodroma svijeta”, “dobrodošli u Srbiju, posjetite Zlatibor”…
Onda vas oderu za 40 evra zato što se niste čekirali online.
Pa vas onda zajebavaju zbog imena jer u njemu imate ono prokleto slovo “đ” koje vi ponekad napisete kao “dj”, sto realno van našeg govornog područja nema veze s mozgom nigdje na planeti.
Pa onda morate prolaziti kroz one kilometarske naprijed – nazad redove iako u njima nema nikoga. Znate ono kada na aerodromima ili u bankama stave one stubove sa trakama da bi u prostoriji formirali red od ljudi koji su inače skloni haotičnom kretanju ka šalterima i stvaranju gužve. Kontate!? Udaljeni ste 4 metra od šaltera vazdušnom linijom, ali vam formiraju 7 redova ukupne dužine 3km.
Pa onda Rusi.
Pa onda one redovne asane na sigurnosnim kontrolama: uzdah – skini torbu, izdah – vrati torbu, uzdah – izvadi laptop, izdah – vrati laptop, uzdah – izuj se, izdah – obuj se, uzdah – skini kajiš, izdah – vrati kajiš. I tako po barem tri puta.
Pa opet Rusi.
Pa onda korone testovi nalazi vakcine potvrde pandemije.
Pa onda imaš vizu nemaš vizu kad si ušo u Šengen zadnji put kad si izašo.
I konačno, na samom kraju, pri samom slijetanju u to neko mjesto pored Pariza koje se izgovara Bove, ali se prečudno piše, Srbi aplaudiraju zbog uspješnog slijetanja aviona. Mislim jebote, šta ste očekivali da će se desiti!? Šta je alternativa uspješnom slijetanju!?
Da. Na kraju ludi Srbi, toliko naviknuti na sranje, na to da stvari uvijek pođu po zlu sa oduševljenjem pozdravljaju uspješno slijetanje jednog od više hiljada aviona koji se bezbjedno prizemljuju svakoga dana širom svijeta.
